Ontevredenheid als mest voor persoonlijke groei & ontwikkeling

Vandaag gaat mijn blog over ontevredenheid. In tegenstelling tot wat je waarschijnlijk van jongs af aan geleerd hebt, nl. dat je vooral tevreden moet leren zijn in het leven, wil ik je vandaag laten zien dat tevredenheid de grootste frustrator is van groei en ontwikkeling. Alle groei, ontwikkeling en bloei – materieel of immaterieel – komt voort uit een flinke dosis ontevredenheid. Maak dus vooral contact met die ontevredenheid in je om vooruit te komen in het leven, als mens en als professional in je werk. 

Na een stormachtige week is de wind weer wat gaan liggen. De maartse stormen ruimen het laatste afval in de natuur op om ruimte te maken voor een nieuw begin en vernieuwing en verjonging van de vegetatie. 

De lente hangt in de lucht, het ruikt anders, het licht is anders, hier en daar lopen planten en bomen al uit. De lente luidt een nieuw begin in, de geboorte van een nieuw groeiseizoen in de natuur en in ons eigen leven is het DE tijd van het jaar om aan nieuwe dingen te beginnen, persoonlijk en zakelijk. De energie van de lente – van het Hout Element binnen de 5 Elementen theorie – wakkert dit vermogen van nature aan.

De Hout/Lente energie is enorm sterk, tranformatief en ongeremd. Alles wat diep onder de grond zat ontkiemt, wortelt en loopt uit met een enorme groeikracht. Groei in de natuur, maar ook in ons leven gaat altijd gepaard met weerstand. Denk aan dat zaadje dat diep in de grond zit en als teer stengeltje zich door het dak van de aarde moet boren om het licht te vinden.Tegelijkertijd ontwikkelen de wortels zich om diep in de aarde op zoek te gaan naar water en voeding. 

Zonder weerstand is er geen groei mogelijk. Als we binnen onze veilige comfortzone blijven zal alles blijven zoals het is. Als mens maken wij onderdeel uit van de natuur. Wij zijn ten diepste natuurlijke wezens. Zoals een zonnebloem zich altijd naar de zon richt, zo is de mens ook altijd onderhevig aan groei en ontwikkeling. Het is een elementaire behoefte van ieder mens. De mens floreert als hij mag doen wat hij goed kan. Als er geen groei is, is er stilstand, en als er stilstand is komt er verval en achteruitgang. 

De mens is gezegend met talenten, gaven en potentie, soms duidelijk aanwezig en zichtbaar, maar heel vaak ook nog onduidelijk of nog “diep onder grond”. Toch heeft ieder mens de elementaire basisbehoefte om zijn talenten, vaardigheden en competenties te ontwikkelen en te laten groeien. Wanneer we geen persoonlijke, geestelijke of spirituele uitdaging en groeidoelen stellen voor ons zelf, of als de groei ontbreekt of door mensen in onze omgeving afgeremd wordt, dan vervlakt de geest en raken we verveeld. We bouwen frustratie en boosheid op omtrent dat thema in ons leven. 

Onderzoek wijst uit dat de gelukkigste mensen mensen zijn die volop hun talenten en vaardigheden ontwikkelen en inzetten. Het geeft zin aan het leven om iets waardevols toe te voegen door hetgeen jij te bieden hebt. 

Zo is het een volstrekt natuurlijke behoefte dat je na een aantal jaren hetzelfde werk te hebben gedaan, behoefte krijgt aan een nieuwe uitdaging. Sterker nog, het zou onnatuurlijk zijn als je die behoefte niet zou voelen. Zolang je binnen een bepaalde sector, bedrijf of functie nog steeds een uitdaging voelt, kun je nog steeds groeien en ontwikkelen. Maar zodra er binnen een bedrijf of functie geen groei meer mogelijk is en je top daar is bereikt, dan wordt het tijd om vervolgstappen te maken. Alleen op die manier kun je doorgroeien en ontwikkelen. 

Als je blijft hangen in routinematig werk zonder uitdaging, dan leer je niets meer. Dan werk je op de automatische piloot. Je kunt alles prima uitvoeren, maar je mist de drive om jezelf te verbeteren. En er is altijd ruimte voor verbetering. Iets kan al heel goed zijn, maar zodra je dat accepteert als het hoogst haalbare, dan stop je je eigen groei. Uiteraard is het hier belangrijk ook je eigen grenzen en beperkingen goed te kennen. Maar de mens kan veel meer dan hij zelf vaak denkt. Zeg tegen iemand dat hij iets niet kan en je hebt grote kans dat die persoon getriggerd wordt om te laten zien dat hij het wel kan. 

We kunnen de mens en de menselijke eigenschappen en ontwikkeling heel goed vergelijken met een boom. Een grote dikke oude eikenboom, die jaar in jaar uit opnieuw blijft groeien. Ook na 200 jaar zegt de eikenboom niet “het is nu wel mooi geweest, dit voorjaar ga ik niet meer groeien en groen worden”. Nee, natuurlijk niet, de natuur ontwikkelt en groeit ieder jaar opnieuw door. De november- en maartse stormen snoeien de oude droge takken weg en maken ruimte voor nieuwe loten en nieuwe groei. De boom stuurt geen energie meer naar het oude, maar laat het los, zodat er voortdurende vernieuwing ontstaat. Ongeremd en onbegrensd, iedere lente opnieuw. Het is de natuurlijke cyclus. 

Wij zijn niet anders dan die oude eik. Ook in ons leven zijn we voortdurend op zoek naar vernieuwing, naar groei. Niet alleen in werk of carrière, maar ook in ons persoonlijke leven. We laten oude belemmerende situaties, gedachten, ideeën en emoties los, maken een stap naar een hoger bewustzijn en groeien zo net als alles in de natuur door. Daar komt nooit een einde aan. De mens is nooit te oud om te leren. 

Groei en ontwikkeling heeft altijd een flinke dosis ontevredenheid als motor nodig. Alleen als je niet tevreden bent over een bepaald thema in je leven word je gedreven om er iets aan te veranderen of te verbeteren. Zo werden alle groten der aarde die grootste dingen hebben voortgebracht, allen gedreven door ontevredenheid.

Ontevreden over de maatschappij, gezondheidszorg, persoonlijke omstandigheden, onrechtvaardigheid in de wereld. De Mandela’s, moeders Theresa’s, Marten Luther Kings, Einsteins, Edisons, Ghandi’s, etc. werden allen gedreven door ontevredenheid over onrecht in de wereld of kansen voor verbetering en ontwikkeling. Ze wilden met hun gaven en talenten gecombineerd met hun gedrevenheid en passie is goeds doen voor de mensheid. Onrecht bevechten, leefomstandigheden verbeteren, gezondheidszorg ontwikkelen etc. 

Dit diende tweeërlei doel: ze benutten, ontwikkelden hun eigen talenten, stopten niet voordat ze hun doel hadden bereikt en dienden daarmee de mensheid. Een groter doel dat henzelf oversteeg. 

Deze eigenschappen heeft ieder mens in zich. We hebben allemaal unieke eigenschappen en talenten van Moeder natuur gekregen. We zijn niet allemaal Einsteins en dat hoeft ook helemaal niet, maar we hebben wel allemaal unieke eigenschappen die ons waardevol maken. Het is een zegen en onze morele plicht, jegens jezelf en de mensheid om daar iets mee te doen. Het is jouw unieke nalatenschap aan deze wereld. 

Heel veel mensen kennen hun eigen talenten niet of schatten ze onvoldoende op waarde. Dat is een bekend fenomeen. Daar waar je goed in bent is voor jezelf vaak heel gewoon. Je omgeving daarentegen ziet het wel en vindt het vaak bijzonder waardevol wat jij kunt of wie je bent. Wat voor jou klein en gewoon of normaal kan zijn, kan voor je omgeving “groots” voelen en levensveranderend. 

Ik zie en spreek veel mensen in mijn praktijk die zeggen; ik heb alles wat mijn hartje begeert: een leuke baan een lieve partner, een mooi huis, kinderen, gezondheid, een fijne vriendenkring. En toch ontbreekt er iets. En dat “iets” dat is vaak zingeving. Het gevoel van “waardevol” zijn en ertoe doen. Het gevoel dat jouw leven en dat wat jij in de wereld brengt ertoe doet. Mensen bloeien op – om maar even bij de natuurlijke metaforen te blijven – als ze volledig tot hun recht komen. Als ze in het leven mogen doen waar ze goed in zijn. Daar wordt de mens namelijk gelukkig van. Hoe kom je als mens tot je recht? Simpel eigenlijk: als je je talenten en gaven ontwikkelt en als je in je “natuurlijke habitat” bent. Zoals planten en bomen  alleen echt tot hun recht komen als ze precies op de plek staan waar ze moeten staan. 

Echt tot je recht komen, of tot “bloei” komen, komt niet alleen tot uitdrukking via een baan of carrière. Ook zinvol bezig zijn als vrijwilliger, mantelzorger of wat dan ook is uiterst waardevol en zingevend. De mens krijgt nu eenmaal een goed gevoel als hij iets positiefs voor de ander kan betekenen. We zijn sociale wezens, niemand leeft voor zichzelf alleen. 

Toch ondervinden mensen “die alles hebben” en innerlijk conflict. Want ze zijn niet gelukkig maar zouden toch echt tevreden moeten zijn met alles in hun leven, dat is ingeprent.  

We zijn denk ik allen opgevoed met de gedachte dat we tevreden moeten leren zijn met wat we hebben. Ik ben het daar tot op zekere hoogte mee eens. Ik ben dankbaar voor wat ik heb, maar dat is iets anders dan tevreden zijn. Dankbaarheid vervult me met een geluksgevoel. Ik kan dankbaar zijn voor mijn gaven en talenten, voor de mogelijkheden die op mijn pad komen. En ik ben dankbaar voor de liefde in mijn leven, voor mijn kinderen, mijn familie en vrienden. Dankbaar ben ik voor mijn gezondheid en de energie die ik dagelijks voel om dienstbaar te kunnen zijn naar anderen die mijn hulp nodig hebben. 

Maar tegelijkertijd ben ik ontevreden over onrecht in de wereld, over overtuigingen van mensen die zichzelf te kort doen en hun eigen potentie en mogelijkheden niet zien. Die zijn gaan geloven dat ze geen ambitie mogen hebben en maar tevreden moeten zijn. 

Ik ben ontevreden over het feit dat mensen denken dat iets in hun leven “nou eenmaal zo is” en dat het onveranderbaar is. Mensen die zich veel te snel neerleggen bij de onmogelijkheid van dingen i.p.v. dat ze zien dat er altijd kansen zijn en nieuwe lentes. Ik wil daarom mensen altijd stimuleren om dankbaar te zijn voor wat ze hebben maar om ontevreden te zijn over iets wat ze nog kunnen verbeteren. 

Tevredenheid en groei gaan niet samen. Het is volstrekt onnatuurlijk. Daarom ervaren we het ook als een conflikt. Tevreden moeten zijn is een menselijk opgelegd idee en het strookt niet met wie we van nature zijn. 

Groei en ontwikkeling, het volkomen jezelf kunnen zijn, nog meer doen wat je heel goed kunt, ambitieus zijn, geeft de mens voldoening, geeft het leven zin en maakt de mens gelukkig. 

Tevredenheid is de grootste frustrator van groei. Zodra je alles wel prima vindt stopt je ontwikkeling en ligt geestelijk en spiritueel verval op de loer. Het is de mest voor verveling, voor gezapigheid, voor ambitieloosheid en voor gebrek aan daadkracht. Tot slot ligt verzuring in het verschiet. 

Laat dus de gedachte los dat je altijd maar tevreden moet zijn over alles. Wees dankbaar voor wat je hebt, persoonlijk en materieel, en laat de ontevredenheid in jou de motor zijn van je groei en ontwikkeling. 

Het is je gegund om voluit te mogen bloeien en tot je recht te komen. Moeder Natuur of God of het Universum heeft jou niet voor niets je gaven en talenten gegeven. 

De roos, de koning der bloemen, in je tuin zegt ook niet: ik ga dit jaar maar half bloeien of ik sla eens een jaartje over, ik ben tevreden met het aantal keren dat ik gebloeid heb in  mijn leven.

Nee, hij zoekt de zon en vouwt uitbundig zijn fluweelzachte blaadjes open, verspreid zijn geur en doet het oog verblinden.

Ook de boeren zijn druk bezig met het bewerken van het land. Ze ploegen de aarde om, bemesten het land en wachten op de ideale weersomstandigheden om te zaaien en te poten. Vervolgens stoppen ze heel veel liefde, aandacht en werk in het gewas. Alles wat in hun vermogen ligt doen ze. Ze geven extra water, ze halen het onkruid er tussen uit, ze plaatsen vogelverschrikkers, ze creëren de best mogelijke omstandigheden voor een optimale oogst. Een boer zegt echt niet; ik ploeg dit jaar het land niet om, ik heb er geen zin in, of ik geef geen water als het droog is. In tegendeel: hij doet er alles aan om de beste oogst binnen te halen. 

Welke ontevredenheid in jouw leven kan de mest zijn voor jouw bloei?

Doen waar je goed in bent en waar je plezier in hebt zijn de twee belangrijkste geluksfactoren voor de mens. Jarenlang iets doen wat je prima kunt maar waar je geen plezier in hebt zorgt voor leegte in het hart. 

Wanneer er leegte in het hart is – “Emptyness of heart” in de Oosterse filosofie – dan kan de spirit niet tot rust komen in het hart en gaat hij als een dolende ziel dwalen door het lichaam. Onrust en het ontbreken van zingeving zijn de ingrediënten voor depressie. 

Ga op zoek in jezelf naar wat je goed kunt en maak dat heel sterk. Wees schaamteloos vol ambitie en stop nooit met groeien en leren. Het zal je hart verwarmen, de mensen om je heen gelukkig maken en je leven zinvol maken.

Op woensdag 26 juni 2019, van 13.00 tot 16.00 uur geef ik een Workshop over:
Kiezen wat ik echt wil!

Een Power workshop van 3 uur boordevol kennis, concreet stappenplan, oefeningen, inzichten en heel veel inspiratie uit 17 jaar ShiatsuCoaching praktijk.

Categorieën: Nieuws

0 Comments

Geef een antwoord